فقط ، فقط طوری “خاص” که دیگران نمیتوانند ، تو را “دوست” دارم

اگه خيلي كم سراغتو ميگيرم منو ببخش. آخه بليط سرزمين فرشته ها خيلي گرونه ...

دوصت دارم با ص صابون تا همه تو کفش بمونن !!!

قول میدهم لام تا کام حرفی نزنم فقط بگذار از (دال تا میم) بگویم ...

بگذار بگویم که "دوستت دارم" دیگر لام تا کام حرفی نمیزنم..

خوشبختی من پیدا کردن “تو” از میان این همه ضمیر بود . . .

مثل یک روح در دو پیکریم
تو در پیکره ی خدایی
من در پیکره ی انسانی
عاشقانه میپرستمت
شاید روزی
یک روح در یک پیکر شویم . . ..

به آسمان نرسد هر که خاک پای تو نیست / فرو رود به زمین دلی که به یاد تو نیست

مست آن يارم كه در تنهايي ام يادم كند / در فراق و دوري خود سخت بيمارم كند

مستاجر قلبمی گرچه اجاره نمی دهی ولی هرگز بیرونت نمیکنم

از کدام دیار آمده ای..؟!
که این چنین پر از حس لطیف شبنم صبحگاهی..؟

حضورت در قلبم مثل نفس کشیدن است ...
آرام ...
بیصدا ...
اما همیشکی ...!

از شروع نفس های حضرت آدم تا پایان نفس های آخرین آدم دوستت دارم

تا زماني كه دلم سوي خدا پر نكشد/تا زماني كه اجل خط و نشاني نكشد
دارمت دوست به حدي كه خدا ميداند/راز اين قصه فقط باد صبا ميداند

چه زودبا هم بودنمان خاطره شد / واي كاش خاطره هامان بيرنگ نشود

اتل متن دلبرك / دلم برات زده لك

چه با پيام چه با تك / دوست دارم با نمك

من آن ابرم که بارانش تو هستی / همان یوسف که کنعانش تو هستی
مسافر میشوم تا آخر عمر / در آن راهی که پایانش تو هستی

نه سرو و نه باغ و نه چمن می خواهم
نه لاله نه گل نه نسترن می خواهم
خواهم ز خدای خویش کنجی خلوت
من باشم و آن کسی که من می خواهم

تو با آواز خود شب را شکستی / ولی من بی دریچه مانده ام باز
هوای پر زدن هایم کجا رفت ؟ / ز یاران باز هم جا مانده ام باز

وقتى به تو فكر مى كنم از آسمان تابستان بهار مى بارد...

کلافه کرده ای مرا ...
چرا نگاهت
از نوشته های من قشنگتر است !؟

دست هایـمان را بـهم قفـل کنیم
فقط یـادت باشد
کلیـد را جایـی بـگذاری
که یـاد هیـچ کدامـمان نـماند...

خواستم برایت چیزی بنویسم قلم نداشتم
استخوانم را تراشیدم دیدم جوهر ندارم
رگم را پاره کردم دیدم کاغذ ندارم
روی قلبم نوشتم همیشه دوست دارم.

صدا بزن مرا، مهم نیست به چه نامى...
فقط "میم" مالکیت را آخرش بگذار...
میخواهم باور کنم...مال تو هستم

با دستانی که به ظرافت دستان تو نیستند ...
با صورتی تیغ تیغی که به نرمیه گونه های تو نمی رسند ...
با قلبی پر از عشق !
شاید اشک هایم ساده نریزند ...
... شاید صدایم با یک طعنه ، راحت نلرزد ...
اما...
با همان دستان زبرم ، نوازشت می کنم ...
با همان صورت زبرم می بویمت ...
و با قلب عاشقم ، با اشک هایی که پنهانی می ریزند ، با صدایی لرزان می گویم ..
دوستت دارم ......

همه آرام گرفتند وشب از نیمه گذشت / آنچه درخواب نرفت چشم من و فکرتو بود